Recenzja Fujifilm X-T10

Specyfikacje

Rozdzielczość czujnika: 16 megapikseli, Rozmiar czujnika: 23,6 x 15,6 mm (APS-C), Mnożnik ogniskowej: 1,5x, Wizjer: Elektroniczny (2360 000 punktów), wyświetlacz LCD: 3 cale (920 000 punktów), Zoom optyczny (35 mm długości ogniskowej): 3,1x (24-75mm), Przysłona równoważna 35 mm: f / 5.2-8.4, Mocowanie obiektywu: Fujifilm X Mount, Waga: 576g, Rozmiar (HxWxD): 85x130x116 mm

Fujifilm z powodzeniem wprowadził na rynek kompaktowe kamery systemowe X Mount (CSC) jako luksusową markę. Ich projekty retro z dużą ilością dotykowych elementów sterujących są po prostu tym, czego chcą fotografowie, a ich znakomite czujniki, które wyróżniają się niskim poziomem hałasu, sprawiają, że są równie imponujące w środku.

X-T10 to najnowszy dodatek, którego nazwa sugeruje jego bliski związek z flagowym Fujifilm X-T1. Istnieje wiele podobieństw, w tym korpus ze stopu magnezu w kształcie SLR, dedykowane pokrętła trybu jazdy, czas otwarcia migawki i kompensacja ekspozycji, podwójne pokrętła sterujące i odchylany ekran LCD.

Projekt i sterowanie

Cena tylko 495 funtów to mniej niż połowa tego, co kosztuje X-T1 na starcie, więc wyraźnie coś musi dać. X-T10 nie jest zaplombowany, a jego plastikowe guziki na plecach wyglądają i są nieco tanie w porównaniu z resztą opakowania. Obywa się bez dedykowanych pokręteł X-T1 dla czułości ISO i trybu pomiaru, a także korzysta z mniejszego elektronicznego wizjera. Jest jednak tak samo szczegółowy, z rozdzielczością 2,4 miliona punktów, a jego powiększenie 0,62x (odpowiednik 35 mm) jest mało precyzyjne. Ciągła prędkość 8 fps odpowiada X-T1, ale jest tylko wystarczająco dużo pamięci bufora dla 8 JPEG w porównaniu z X-T1 47. Nie ma gniazda synchronizacji PC do wyzwalania błysków poza kamerą, ale zawiera on USB i HDMI, połączony mikrofon i przewodowe zdalne gniazdo plus Wi-Fi.

Korzystanie z X-T10 to przeważnie niezwykle satysfakcjonujące doświadczenie. Rękojeść jest niewielkim grzbietem, ale teksturowane wykończenie gumowe i wyprofilowany uchwyt na kciuk są idealnie dopasowane w dłoni. Metalowe tarcze na górnej płycie są wystarczająco masywne i mają odpowiednią odporność. Uważam, że dzięki dedykowanym pokrętłom czasu otwarcia migawki i kompensacji ekspozycji zachęcam do bardziej twórczego myślenia o ustawieniach ekspozycji.

Wiele obiektywów Fujifilm ma dedykowane pierścienie przysłony, ale w przypadku obiektywu z zestawem 16-50 mm kontrola przysłony jest stale dostępna na tylnym pokrętle sterowania. Te bezpośrednie elementy sterujące oznaczają, że nie ma potrzeby wybierania trybu z priorytetowymi i ręcznymi trybami ekspozycji. Zamiast tego wystarczy ustawić czas otwarcia migawki, przysłonę, czułość ISO lub dowolną kombinację, jeśli to konieczne.

Podkładka nawigacyjna z tyłu nie jest oznaczona etykietą, ale jej cztery przyciski i dodatkowy przycisk Fn można przypisać do dowolnej z 23 opcji, w tym czułości ISO, pola autofokusa i trybu RAW. Alternatywnie, cztero-kierunkowy pad może być na stałe przypisany do przesuwania obszaru autofokusa. Jest to skuteczny i wszechstronny system, ale brak etykiet oznacza, że ​​jest trochę krzywej uczenia się. Na szczęście istnieje dedykowany przełącznik, który przełącza aparat w pełny tryb Auto - idealny do przekazania go znajomym, aby zrobić kilka zdjęć.

Menu ma kilka dziwactw, takich jak sposób włączania wykrywania twarzy w opcjach autofokusa wyłącza opcje pomiaru. Nieco dziwne jest również to, że pokrętło wyboru trybu pracy zawiera opcję wielokrotnej ekspozycji w celu nałożenia dwóch obrazów - a nie czegoś, co kiedykolwiek odczuwam - podczas gdy bardziej użyteczna funkcja samowyzwalacza jest schowana w menu.

Implementacja Wi-Fi Fujifilm jest trochę niezgrabna. Zamiast wymagać hasła do połączenia się z urządzeniem z Androidem lub iOS, połączenie musi zostać zaakceptowane zarówno przez kamerę, jak i podłączone urządzenie. W naszych testach rzadko łączyło się to po raz pierwszy, aw kilku przypadkach zarówno aparat, jak i aplikacja uległy awarii. Jest jednak dobrze wyposażony w ekran dotykowy z automatyczną regulacją ostrości, ekspozycją i balansem bieli oraz możliwość zdalnego nagrywania filmów. Transfery zdjęć są obsługiwane elegancko.

Wydajność i wideo

Przyzwyczajam się do fenomenalnych osiągów CSC, a według obecnych standardów X-T10 jest tylko przeciętny. Włączenie i zrobienie zdjęcia zajęło 1,6 sekundy, a po zrobieniu zdjęć 0,8 sekundy między ujęciami. Ciągła wydajność przekroczyła podaną prędkość, osiągając 8,3 fps i trwając przez 11 klatek przed spowolnieniem do 4,2 kl./s. Przechwytywanie RAW było mniej imponujące, trwało tylko siedem klatek, zanim zwolniło do 1 klatki na sekundę. Podczas fotografowania w trybie ciągłym nie ma podglądu na żywo - tylko pokaz ostatniego zdjęcia - więc praktycznie niemożliwe jest śledzenie poruszających się obiektów.

Fujifilm nadal pozostaje w tyle za rywalami w dziedzinie przechwytywania wideo. X-T10 rejestruje 1080p z możliwością wyboru szybkości klatek do 60 klatek na sekundę, ale filmy są podatne na problemy z aliasingiem, takie jak piksele na liniach ukośnych. Pokrętło kompensacji ekspozycji działa, ale ręczna kontrola ekspozycji jest niedostępna. Jedną z pożądanych zmian jest to, że autofokus automatycznie powraca do ciągłego nagrywania, niezależnie od pozycji przełącznika z przodu aparatu. Jednak zablokowanie się na obiektach może zająć dużo czasu. Ogólnie rzecz biorąc, tryb wideo jest całkowicie odpowiedni do okazjonalnego klipu, ale nie polecam go do poważnych projektów wideo.