10 Pytań do WellDoc CFO Jon Brilliant

Misją siedmioletniego WellDoc jest rozwój następnej generacji rozwiązań technologicznych, które pomagają radzić sobie z chorobami przewlekłymi, a także obniżają koszty opieki zdrowotnej. Jego CFO, John Brilliant, opowiada tutaj o swojej roli i pracy.

Imię i nazwisko: Jon Brilliant

Wiek: 48

[Czytaj dalej: Najlepsze serwisy telewizyjne]

Czas z firmą: gdy zarząd został założony, został dyrektorem finansowym 3 lata temu.

Wykształcenie: Licencjat z rachunkowości na Pennsylvania State University i dyplom ukończenia studiów, Juris Doctor, z Duke University

Firma siedziba: Baltimore

Kraje działania: USA, Indie

Liczba pracowników ogółem: 105

Liczba pracowników, których nadzoruje CFO: 5

Obszary dyrektora finansowego odpowiedzialności: finanse, HR, legalne

O firmie: WellDoc, firma zajmująca się nauką i technologią behawioralną, opracowuje i oferuje oprogramowanie i usługi, które pomagają pacjentom i lekarzom w leczeniu chorób przewlekłych.

1. Skąd wziąłeś się w finansach i jakie doświadczenia doprowadziły cię do pracy, którą masz dzisiaj?

Karierę zawodową rozpocząłem w Arthur Andersen, a następnie wróciłem do szkoły średniej i myślę, że to, co naprawdę doprowadziło mnie do finansowania, było bardziej moją frustracją niż cokolwiek. Byłem doradcą transakcyjnym i transakcyjnym, w którym robiłem wszystko, od restrukturyzacji całego zadłużenia kraju Boliwii po IPO pakietu Office Max i Borders. Po drodze zauważyłem, że chcę doradzać w sprawach biznesowych i byłem bardzo sfrustrowany poglądami, że "to tylko kwestie biznesowe, które nie są legalne i nie potrzebujemy twojej pomocy."

Byłem z rodziną JM Przedsiębiorstwa, z około 10 miliardami przychodów, z niewielką grupą - to było w 1997 roku, Internet przeżywał boom i zaczęliśmy budować różne modele biznesowe, aby móc wykorzystać Internet w ramach naszej działalności. Byliśmy największym prywatnym dystrybutorem samochodów i części Toyoty. To tam mogłem zastosować to, co chciałem złożyć, ale nie byłem w stanie, ponieważ ludzie mówili "jesteś tylko prawnikiem".

Kiedy braliśmy nasze pomysły do ​​zarządzania, robili to, Kierownictwo robi, gdy pracownicy wymyślają świetne pomysły - pojechali i wynajęli konsultanta. Spędziliśmy z firmą Cambridge Consulting Partners ponad milion dolarów i zatwierdzili to, co wymyśliliśmy. Tak więc zarząd powiedział, że jeśli jesteś tak sprytny, pozwolimy ci zostać głównym administratorem sieci, więc tak naprawdę, kiedy zacząłem zarządzać biznesem.

2. Kto był dla ciebie wpływowym szefem i jakich lekcji nauczyli cię o zarządzaniu i przywództwie?

Osoba, którą wymieniam, która odeszła, jestem pewna, że ​​będę dumna z tego, że zostanę nazwana i że jest dżentelmenem imię Jim Moran. Jim był self-made zwycięzcą nagrody Horatio Alger Award z Chicago. Założył i prowadził rodzinę JM.

Były dwie podstawowe rzeczy, które trzymają się mnie aż do dnia dzisiejszego, czego nauczył mnie Jim. Jednym z nich jest sposób zarządzania firmą. Powrócił do swoich korzeni w gazowni, wyjaśniając to. Zrobiliśmy miliardy dolarów w finansach i pożyczkach w różnych stanach, a wszystko, do czego wracał każdego dnia, było rozliczeniem w stacji benzynowej. Nauczył mnie, że wiesz, ile masz pieniędzy w banku, kiedy zaczynasz każdego ranka, powinieneś wiedzieć, ile kosztuje włączenie świateł każdego dnia, więc na koniec dnia, jeśli masz ta sama ilość pieniędzy lub więcej w banku, to dobry dzień.

Szybko nauczyłem się, że zysk jest opinią, ale gotówka jest faktem. Zarządzanie biznesem za gotówkę stało się podstawową zasadą, dzięki której działam.

Po stronie przywódców, dowiedziałem się, że zasadniczo to w jaki sposób traktujesz ludzi. Wszyscy byliśmy wspólnikami w JM Family - nie byliśmy pracownikami. Jim zawsze uważał, że przychodzisz do pracy z ludźmi, a nie ludźmi. To nadaje ton temu, jak postrzegasz siebie jako lidera.

To może być stary stereotyp, ale myślę, że bardzo trudno jest zatrudnić ludzi mądrzejszych od ciebie i zejść im z drogi i pozwolić im wykonywać swoją pracę. Bądźcie dumni, że możecie z nimi pracować i być z nimi związani, ale zejść im z drogi. Nie prowadź przez fiat. Chodzi o wzmocnienie pozycji ludzi i wspieranie ich w robieniu tego, co muszą robić.

Ostatnią zasadą, której nauczyłem się, jest to, że dobra wiadomość powinna szybko podróżować, ale złe wiadomości powinny podróżować szybciej. Jeśli problemy te nie zostaną ujawnione do końca, często nie masz wystarczająco dużo czasu. Uważam, że ważne jest zachęcanie ludzi do przedstawiania złych wiadomości, a nie tylko dobrych wiadomości.

3. Jakie są największe wyzwania stojące obecnie przed dyrektorami finansowymi?

Część tego zależy od twojej definicji dyrektora finansowego. Napisał o tym artykuł na temat Harvard Business Review i mówił o zmieniającej się roli dyrektora finansowego. Uważam, że rola dyrektora finansowego zmieniła się diametralnie, by była znacznie bardziej strategiczna, a tym bardziej szalona. W rezultacie uważam, że największym wyzwaniem dla dyrektora finansowego w każdej organizacji, w tym naszej, jest ocena ryzyka, czy to ryzyka rynkowego, czynników zewnętrznych czy ryzyka wewnętrznego.

Miałem duże doświadczenie w roli inwestora i myślę, że kolejnym ogromnym wyzwaniem w przestrzeni CFO jest ocena umiejętności, które ktoś ma przeciwko roli, w którą je wprowadzamy. Patrzymy na nie, obserwujemy je, a kiedy im się nie uda, mówimy, że nie mogą tego zrobić. ich praca. Ale z przodu nie oceniliśmy tej osoby w odpowiedni sposób, ani nie daliśmy mu odpowiedniej okazji, by nauczyć się tych umiejętności. Uważam, że wewnętrzne ryzyko polega na wykonaniu, aby mieć właściwych ludzi we właściwym miejscu i robić to, co trzeba we właściwym czasie.

4. Jaki jest dobry dzień w pracy, jak dla ciebie?

Jeden [przykład] patrzy do wewnątrz i jeden patrzy na zewnątrz.

Jeden patrząc do wewnątrz jest to, że największym stresem w życiu jest posiadanie rzeczy na twojej liście rzeczy do zrobienia, które nigdy tego nie osiągniesz, więc dla mnie dobry dzień polega na wykonaniu trzech lub czterech rzeczy na mojej liście rzeczy do zrobienia. Mam długoterminową listę rzeczy do zrobienia i krótką listę rzeczy do zrobienia, a jeśli dostanę się do jednej z listy długoterminowej i jednej z listy krótkoterminowej, to jest dobry dzień. Często są to rozrywki, więc staram się poświęcić czas na zastanowienie się nad tym, co muszę osiągnąć i na koniec dnia, co osiągnąłem.

I patrzenie na zewnątrz innym dobrym dniem dla mnie jest oglądanie ludzie, którzy pracują ze mną, świecą, niezależnie od tego, czy jest to tak proste, jak prezentacja na spotkaniu czy ogłoszenie wygranej klienta, myślę, że ważne jest, aby dzielić się sukcesem innych ludzi. Myślę, że to dobry dzień, kiedy ludzie wokół ciebie czują się dobrze.

5. Jak scharakteryzowałbyś swój styl zarządzania?

Ponownie, myślę, że dla mnie, upewniając się, że ktoś rozumie, co powinien zrobić i dając im wszystkie narzędzia, czy to komputer, informacje czy szkolenie, to naprawdę pozwala ludziom wykonywać swoją pracę.

Dla mnie twoja praca jest jak wywiad - prawie codziennie przeprowadzasz wywiad, pytając "czy jestem odpowiednią osobą do tej pracy?" Upewniam się, że wspieram ludzi i daje im wszystko, czego potrzebują, aby nie mogli powiedzieć: "Nie powiedziałeś mi czegoś lub nie dałeś mi narzędzi do zrobienia czegoś, więc nie mogę zrobić tego, co ja musieć zrobić." Daję im to, czego potrzebują, i pozwalam ludziom wykonywać swoją pracę.

6. Jakie zalety i cechy poszukujesz u kandydatów?

Po wielu błędach w zatrudnianiu ludzi i obserwowaniu lekcji, myślę, że dla mnie sprowadza się to do tego, co nazwałbym intelektualną ciekawością. Naprawdę chcesz zatrudnić kogoś, kto jest intelektualnie ciekawy, który ma chęć i chęć zadawania pytań, kto nie boi się zadawać pytań, kto nie boi się zmienić status quo. Dla mnie to największy czynnik.

Nie jesteś robotem, nie jesteś maszyną. Współpracownicy powinni mieć możliwość rzucenia wyzwania i zadawania pytań oraz ciekawości. Uważam, że jest to najwyższa jakość - z pewnością także szukam uczciwości i uczciwości oraz wszystkich tych rzeczy, które są darowiznami, ale dla mnie ta jedna - intelektualna ciekawość - stoi przede wszystkim.

7. Jakie są twoje ulubione pytania lub techniki wywiadu, aby uzyskać informacje, które pozwolą ci stwierdzić, czy kandydat odniesie sukces w Twojej firmie? Jakie odpowiedzi dają ci czerwone flagi i sprawiają, że myślisz, że kandydat do pracy nie pasuje?

Jedno z pierwszych pytań, które zawsze zadaję na początku, brzmi: "czy strzeliłeś do kogoś?" Pokazuje chęć kwestionowania status quo i wprowadzania zmian, kiedy trzeba wprowadzić zmiany. Myślę, że to ważne. Jest pewna wartość wstrząsu, gdy zadaję to pytanie. Ludzie powiedzą: "dlaczego o to pytasz?"

Z czysto osobistego punktu widzenia, kiedy byłem w Arthur Andersen, Wayne McCune miał prosty test, który utkwił mi do dziś. Nazwał to "testem samolotu": Wyobraź sobie, że siedzisz obok kogoś w samolocie i utknąłeś na asfalcie, a samolot nie startuje przez cztery lub pięć godzin, a potem masz dwie godziny lotu, więc spędziłeś z tą osobą sześć lub siedem godzin. Kiedy wylądujesz, czy wymieniłbyś z nimi informacje kontaktowe, czy jest to ktoś, z kim chciałbyś być w trudnej sytuacji? Czy potrafią mówić dowcipy czy są zestresowani?

To przysłowiowe przekonanie, że spędzamy więcej godzin w pracy niż w naszej rodzinie, niestety, czasami.

Dla mnie rozmowa kwalifikacyjna ma również rozmowę, więc jeden rzeczy, których szukam, to to, jak wygodnie ktoś jest na ich własnej skórze, czy mają odpowiedzi na puszkach lub czy po rozmowie są wygodne. Nawet pod wpływem stresu ludzie mogą być ludźmi i prowadzić rozmowy. Myślę, że to ważne.

A czy oni są dobrym gawędziarzem? Opowiadanie historii jest ważną cechą, ponieważ musimy być w stanie współpracować, aby ze sobą rozmawiać. Poszukuję ludzi, którzy potrafią opowiedzieć dobrą historię i którzy mogą przedstawić swoje doświadczenia życiowe i doświadczenia zawodowe w kontekście opowiadania.

Ja również szukam ludzi, a to trudno powiedzieć w wywiadzie, którzy są ja -actualized. Czy był czas, kiedy popełniłeś błąd, kiedy nie zrobiłeś tego, co słuszne i rozpoznajesz je i uznajesz? Musisz nagrodzić porażkę i pozwolić ludziom czuć się komfortowo z porażką. Aby mieć kogoś, kto jest skłonny przyznać: "zawiodłem, nie udało mi się", to jest bardzo odkrywcze, to jest osoba, która zamierza podnieść rękę i powiedzieć: "Mam pytanie, potrzebuję więcej informacji. "

Niektóre osoby nie chcą przyznać, że nie wiedzą wszystkiego, boją się, że może to wskazywać na to, że nie są odpowiednią osobą do wykonania tej pracy, ale w rzeczywistości jest odwrotnie.

8 . Co takiego jest w twojej obecnej pracy, w tej konkretnej firmie, która odróżnia ją od innych głównych pozycji finansowych?

Jedną z największych rzeczy, które napotykamy, jest to, że rozpętamy nowe ścieżki. Kiedy w 2005 r. Zrobiliśmy pierwszy test kliniczny, postanowiliśmy zrobić to jako dowód koncepcji, aby udowodnić, że ktoś użyje telefonu komórkowego do zarządzania chorobą przewlekłą, w tym przypadku cukrzycą. Krytyka, którą otrzymaliśmy, to fakt, że nie byliśmy pewni, czy ludzie będą używać aplikacji do transmisji danych w telefonach komórkowych. W tamtym czasie nie wiedzieliśmy, że iPhone nadchodzi, nie wiedzieliśmy, że nadchodzą smartfony.

Cały czas mieliśmy do czynienia z płonącą ścieżką odpowiedzi na pytanie, czy ludzie będą używać danych aplikacji, czy uzyskasz wyniki badań klinicznych, czy ktoś za to zapłaci? Zawsze byliśmy pionierami, więc wyzwaniem dla ciebie, jeśli chodzi o rolę finansową, jest zbilansowanie, kiedy nastąpi wprowadzenie na rynek i zyskasz przewagę nad potrzebami gotówkowymi firmy. Czy nadszedł czas, aby zainwestować w biznes i obniżyć wydatki?

W WellDoc próbujemy znaleźć nowe sposoby na zarabianie, jak lekarze korzystają z naszego produktu, w jaki sposób korzystają z naszych usług produkt.

Istnieją duże implikacje tego modelu biznesowego dla tego, jak sami finansujemy, jak zarządzamy gotówką. Ten pionierski, destrukcyjny model biznesowy stanowi wyzwanie. Kiedy jesteś pionierem, możesz stać się facetem twarzą w błocie ze strzałą w plecy lub możesz nadal być liderem i pokazywać ścieżkę, którą inni mogą podążać.

9. Co robisz, aby odpocząć od gorączkowego dnia?

Idź na dłuższą metę lub usiądź cicho na moim ganku z moją rodziną.

10. Gdybyś nie wykonywał tej pracy, co byś zrobił?

Myślę, że gdybym musiał nadal płacić rachunki, najprawdopodobniej wrócę i będę kapitalistą. Jestem zakochany w pielęgnowaniu startupów i firm i pomaganiu im w osiągnięciu najlepszego możliwego modelu. Jestem zafascynowany sami i nowymi firmami, które wymyślają ludzie.

Gdybym nie miał rachunków do zapłacenia, bym uczył tenisa. Grałem w tenisa w Penn State, gdy byłem studentem.