Celeste - następca Super Meat Boya | zaległości quaza
Spisu treści:
"Bądź dumny ze swojej śmierci! Im więcej umierasz, tym więcej się uczysz. Kontynuuj! "
Kontynuuj . Zabawne, jak dwa słowa mogą oznaczać tak wiele. W Celeste , "Keep going" to etos, mantra, która biegnie po twoim umyśle po każdym nieudanym skoku, każdej przeszkadzającej przeszkodzie, każda wpadka wpada do kolczastego dołu. Celeste to gra, która wierzy w ciebie , i to jest to przekonanie, ten optymizm, który wyniesie go do czegoś wyjątkowego.
Nie ma wystarczająco wysokiej góry
Każdy ma własną górę do wspinaczki. W Celeste ta góra jest zarówno przenośna, jak i dosłowna. Grasz jako Madeline, zdeterminowana, aby dotrzeć na szczyt tytułowej Góry Celeste, labiryntu kolczastych dołów i rozpadających się hoteli oraz budzących niepokój zabytków i jednej bardzo upiornej świątyni.
[Czytaj dalej: te 20 absorbujących gier na PC zje kilka dni życie]
A przez to wszystko: Platformy. Celeste to przede wszystkim precyzyjna platformówka w stylu Super Meat Boy lub VVVVVV - właściwie to mieszanka tych dwóch. Jest to także najlepsza platformówka od czasów … no, Super Meat Boy i VVVVVV .
Właściwie to czuję się prawie winna, ale ja prawie przeszło Celeste . Och, wyglądało to dość uroczo, ale czułem, że cały "ultra trudny platformówka" był nieco rozwinięty. Minęło już osiem lat, kiedy wszyscy tworzyli własne klony Super Meat Boy , małpując, a nawet podnosząc trudność, ale nigdy tak naprawdę nie uchwycili tego samego uczucia i zdecydowanie nie posunęli się naprzód w tym gatunku w znaczący sposób.
A więc Celeste jest perfekcyjna mechanicznie, to najmniejszy z moich komplementów. Jest to mechanicznie doskonałe lub na tyle blisko, że jego wady są nieznaczne. Prostota ustępuje miejsca głębi. Jako gracz masz dostęp tylko do czterech prawdziwych akcji: biegnij, skacz, podwójny skok / kreska, która pozwala ci zmieniać kierunek w powietrzu i zdolność do wspinania się po ścianach przez krótki czas.
Celeste miksuje i remiksuje te proste działania na dziesiątki sposobów. Jest to jeden z najciaśniejszych zestawów poziomów, w jakie grałem, a każdy poziom wprowadza zagrożenie dla środowiska, a każdy ekran stanowi wyjątkowe wyzwanie. Na przykład, jeden wczesny obszar jest pełen dziwnej, rozgwieżdżonej gwiazdy, która pozwala ci przez nią przechodzić i przenosić pęd na drugą stronę - o ile jest po innej stronie. Jeśli mulczy spoczywa na ścianie, zamiast wyskoczyć bezpiecznie z drugiej strony, zamiast tego zostaniesz uwięziony w środku. Pokonaj jeszcze jedną śmierć.
Kolejny obszar jest nękany przez zmieniające się wiatry, naprzemiennie przepływające przez masywne szczeliny, a następnie zatrzymujące twój pęd. Trzecia jest spowita w ciemność, a zagrożenia są tylko oświetlone, gdy jesteś w połowie skoku. Jeśli jest jakaś wada, to fakt, że te obszary nie zawsze wiążą się ze sobą gładko, a nawet "pamiątka" góry jest mętą sprzeczności i półmysłów.
To daje fantastyczne poziomy. Celeste nie przesadza, gdy mówi: "Im więcej umierasz, tym więcej się uczysz." Podobnie jak w najlepszych platformerach precyzyjnych, często wydaje się bardziej układanką niż testem odruchów. To konsekwentne nauczanie Cię nowych rzeczy, nieustannie wprowadzając nowe pomysły i wyjątkowe wyzwania aż do ostatnich chwil. To jest triumf.
OK, tak, nazwałem moją postać "Badeline" zamiast "Madeline". Sue me.
Pomyśl, jak niesamowite jest to nastawienie. "Kontynuuj!" "Uczysz się!" To jest druga strona Celeste , a ta, o której myślę najbardziej rezonuje, przenosi ją z Dobrej Platformy na Wielką. Musi grać nawet.
Precyzyjna gra platformowa - w istocie większość gier - opiera się na wrogim związku. Jest w języku, którego używamy, nawet. Nie "uzupełniamy" gier, "pokonujemy" je. To konkurs, człowiek kontra maszyna, tak jakbyśmy wszyscy walczyli z Johnem Henrykiem o wiertarkę parową. A precyzyjna platformówka często opierała się na tym, świadomie lub nie. Super Meat Boy był bardzo trudny do pokonania
Celeste jest bardziej efemeryczny. Na pewno jest góra, ale Celeste jest tak samo zainteresowana barierami, które sami stawiamy. Madeline wspina się na górę. Walczy też z depresją, samotnością, niepokojem - te małe głosy, które sprawiają, że góra wydaje się nie do pokonania. Ten aspekt jest uosobieniem, podając formę jej "złej" wersji, dosłownie nazywane "Część mnie". Pojawia się, goni Madeline, niszczy jej związki. Jest pesymistką, głosem, który mówi: "Nie wiesz, jak wspinać się po górach. Nigdy tego nie zrobisz. "Jest to głos, który, jak sądzę, wielu (wszystkich?) Z nas zna.
Idź dalej . To kontrapunkt Celeste . Tutaj różni się od wielu swoich poprzedników, ponieważ Celeste rozpoznaje Madeline w odtwarzaczu, a także zachęca cię do tego. Możesz się tam dostać. Możesz dostać się na szczyt góry. To trudne, ale próbuj dalej. Nie jesteś sam.
Potrzebujesz pomocy? Celeste ma również zestaw narzędzi pomocniczych. Spowolnij czas, uzyskaj dodatkowy skok - bez oceny, po prostu kontynuuj . Wspinaj się na górę na własnych warunkach, bez względu na to, co trzeba. Niektórzy z nas mogą potrzebować pomocy i nie ma się czego wstydzić. Wszyscy możemy się tam dostać.
To niezwykle satysfakcjonująca wiadomość. Nasza kultura często odchodzi od szczerego i szczerego wyrażania. Zbyt wiele pozytywnych jest fałszywe lub mdłe, lub-niebiańskie nieuprzejme-tandetne. Żyjemy w czasach dynamicznego restartu, prestiżowej telewizji i twardego realizmu.
Optymizm Celeste jest odświeżający, zwłaszcza, że pochodzi z wewnątrz. Jest to wezwanie i odpowiedź, gra, która mówi "Kontynuuj!" I czeka na następne naciśnięcie przycisku jako potwierdzenie: "Będę!" "Uczysz się!" I przy każdej śmierci każda przeszkoda natknęła się i pokonała , mówisz "jestem!". To małżeństwo tematu i mechaniki tak czyste, tak pewne.
I jedno piekło platformy.
Podsumowanie
Każdy ma swoją górę, aby się wspiąć. Czasami siadam do pisania i nie ma słów. Czasami trudno jest mi wstać z łóżka. Niepokoję się w tłumie. Czuję się samotny i często. Jestem hipochondrykiem przez całe życie. Znam już dość dobrze moją górę.
Co oznacza, że silnie identyfikuję się z Celestą iz Madeline. Przez osiem godzin góra Madeline zawierała moje własne, rezonujące z mojego doświadczenia. I wtedy Celeste również stała się moją cheerleaderką, ponaglając mnie. Kontynuuj . I zrobiłem. Dużo umarłem, wiele się nauczyłem i ostatecznie dotarłem na szczyt tej przeklętej góry.
Obyśmy wszyscy mieli tyle szczęścia w prawdziwym życiu.
Recenzja The Last Tinker: City of Colours: Perfekcyjna, przyjazna dla rodziny platformówka
The Last Tinker wygląda claymation, gra jak prosta platformówka i jest idealny do cieszenia się rodziną (lub samemu).
Recenzja Celeste: doskonała platformówka z doskonałą wiadomością
Celeste to najlepsza platformówka od czasów Super Meat Boy. To także niesamowita przypowieść o depresji. Sposób, w jaki ci dwaj się łączą, sprawia, że jest tak ujmujący.
