Dyski SSD mają problem: Robią się zbyt szybko, zbyt szybko

Odkładając na bok niezawodność SSD, przyszłość komputerów nadal należy do dysków półprzewodnikowych. Szczerze mówiąc, nikt, kto dba o wydajność, nie powraca do napędów mechanicznych jako podstawowego urządzenia rozruchowego, chyba że piekło zamarznie.

Problem z uzależnionymi osiągami dotyczy tego, jak cała ta pamięć masowa będzie pasować do ich komputerów. Dyski SSD dosłownie są szybsze niż interfejsy, do których mają wkraczać każdego roku, a ścieżka do przodu jest mroczna.

Napędem, który stawia wykrzyknik na ten problem, jest wspaniały dysk SSD firmy Intel z serii 750, który niedawno omówiliśmy.

[Czytaj dalej: Najlepsze pudełka NAS do strumieniowego przesyłania multimediów i tworzenia kopii zapasowych]

Napęd Intel z serii 750 oznacza początek wielkiej zmiany na komputery osobiste i wiele pytań.

Ten napęd to ważny punkt zwrotny dla komputer. Kiedy te dyski zostaną wyłączone i wrzucone do stosu odpadów w ciągu kilku lat, nadal będą pamiętane za rozpoczęcie ery Non-Volatile Memory Express. NVMe zastępuje interfejs Adaptive Host Control, z którego korzysta obecnie większość dysków twardych i dysków SSD. AHCI zostało zaprojektowane dla dysków twardych i nieodłącznego opóźnienia, które ze sobą niesie. Jak można sobie wyobrazić, uruchamianie SSD na protokołach, poleceniach i głębokościach kolejki zaprojektowanych dla głowy poruszającej się wokół dysku nie jest zbyt duże.

NVMe został zaprojektowany dla większej liczby równoległości. Jedną z najbardziej imponujących specyfikacji jest możliwość zarządzania prawie 65 000 poleceniami naraz, w porównaniu z 32 poleceniami dla AHCI. Dzisiejszy dysk SSD może nie być w stanie przeforsować tak wielu poleceń, ale pomyśl o tym, jako o zapowiedziach przyszłych technologii pamięciowych - i jak zawsze przyszłość przyjdzie tu szybciej, niż się spodziewamy.

dsimic / Wikipedia

SATA Express już zostały daleko przewyższone dzisiejszym osiągnięciem SSD.

To prowadzi nas do tego, jak dokładnie łączymy nasze przechowywanie w trasie. Dziś jest to znany serial Serial ATA lub port SATA.

SATA Express miał być jego zamiennikiem. Niestety, nie docenił dzisiejszych potrzeb związanych z pamięcią masową. SATA Express, aktualnie implementowany w trybie PCIe (obsługuje również zwykły SATA), ma maksymalną przepustowość teoretyczną 10 Gb / s, wykorzystując dwie linie PCIe Gen 2.0. To lepsze niż 6 Gb / s SATA, ale nie za dużo, a już jesteśmy poza tym.

Pamiętam, że w zeszłym roku pokazałem pierwsze płyty główne Z97 z SATA Express (i już to kwestionowałem) i powiedziałem przejściem byłoby dodanie większej ilości pasów lub zwiększenie jej do obsługi standardu PCIe Gen 3.0.

W dzisiejszych czasach, rozmowa ma pozycję SATA Express tylko dla przyszłych dysków twardych, więc wyraźnie branża nie myśli, że SATA Express będzie tam, gdzie podłączamy nasze przyszłe dyski SSD.

M.2 będzie naturalnym miejscem, w którym można uzyskać wysoką wydajność, ale teraz wynosi 512 GB.

Inną opcją jest M.2, i dlaczego nie ? Pierwotnie nazywany NGFF lub formą następnej generacji, M.2 może dziś obsługiwać do czterech pasów ruchu PCIe Gen 2.0 lub Gen 3.0., Z prędkością Gen 3.0. To teoretycznie prawie 4 GB / s.

Problem z używaniem samego M.2 to jego ograniczona pojemność: zawsze miała służyć jako opcja przechowywania laptopa z zamontowanymi chipami. Dzisiaj ogranicza to liczbę dysków do 512 GB. Jestem pewien, że maks. M.2 wzrośnie, ale nie dotrzyma tempa standardowym napędom, które już łatwo osiągają 6 TB.

Jedna z eksplorowanych opcji, choć nie wygląda ładnie, łączy się z istniejącym M.2 za pomocą złącza Mini-SAS. Firma Intel wprowadza nawet wersję 750 dysków w oprawie SFF-8639 przeznaczonej dla serwerów i stacji roboczych. Aby połączyć go z dzisiejszymi płytami głównymi, zamontujesz dysk Intel 750 we wnęce standardowej i poprowadzisz kabel do złącza Mini-SAS do gniazda M.2 płyty głównej. Konfiguracja jest niezręczna, a długość kabla krótka.

Jedyną ścieżką dla nas dzisiaj iw niedalekiej przyszłości zajmuje slot PCIe. Jest to najprostszy sposób na uzyskanie największej wydajności, a więcej pasma można dodać, dodając pasy. Na przykład napęd Intel 750 wykorzystuje cztery pasy PCIe w trybie PCIe Gen 3.0.

Intel

Po prostu nie ma wystarczającej przepustowości, aby obejść konkurencyjny zoptymalizowany chipset Intel Z97.

Problem polega na tym, co dzieje się, gdy uruchamiasz więcej niż jedną kartę graficzną. z dyskiem tak szybkim, jak zainstalowany dysk SSD firmy Intel, typowy konsola do gier komputerowych zmniejszy przepustowość karty graficznej o połowę. To prawda, że ​​większość gier i większość kart wideo nie używa całej tej przepustowości. Ale co się dzieje, gdy ten gracz chce uruchomić dysk Intel z dwoma kartami wideo? Parafrazując Dana Carvey parafrazując George'a HW Busha: "To się nie wydarzy."

A jeśli uważasz, że M.2 rozwiązuje problem, to nie. Pamiętaj, że wymaga to również PCIe w trybie Gen 3.0, a po prostu nie wystarczy, aby obejść systemy konsumenckie.

Oznacza to, że dyski takie jak Intel będą pasować tylko do najwyższych systemów gier, używając chipsetu X99 firmy i Core i7-5960X CPU. W przeciwieństwie do konsolowych układów Haswell obsługujących tylko 16 pasów PCIe, Core i7-5960X ma 40 pasów. Ekstremalni gracze, którzy lubią uruchamiać trzy lub cztery karty graficzne, mogą napotkać wąskie gardła, ale większość innych użytkowników nie odczuje jeszcze szczypania.

"Prostą" odpowiedzią na to wszystko jest PCIe Gen 4.0. Ta specyfikacja nie będzie jednak dostępna do 2016 r., A integracja z procesorami i płytami głównymi będzie zdecydowanie większa niż ta data. To dobry "problem", ale to niesamowite, że w ogóle jest to problem.