Recenzja Nikon D5100 (zestaw VR 18-55 mm)

Specyfikacje

Czujnik 23,6 x 15,6 mm 16,0 megapiksela, 3,0-krotny zoom (odpowiednik 27–82,5 mm), 775 g

Najnowsza średniej klasy lustrzanka konsumencka firmy Nikon jest przeznaczona do współpracy z aparatem Canon EOS 600D. Oba aparaty są niezwykle podobne, a ich wymiary, waga i ceny są niewielkie. Oba mogą nagrywać wideo 1080p z różnymi szybkościami klatek i oba mają przegubowe, wysokiej rozdzielczości ekrany LCD - co jest głównym atutem szczególnie w przypadku przechwytywania wideo.

Canon ma nominalnie przewagę w szczegółach dzięki 18-megapikselowemu sensorowi do 16 megapikseli firmy Nikon. Nikon kompensuje jednak cyfrowo zniekształcenia obiektywu i aberracje chromatyczne; ten ostatni może znacznie zmienić ostrość w rogach kadru.

11 punktów autofokusa firmy Nikon jest o dwa więcej niż oferuje Canon i jest nieco szybsze w trybie ciągłym przy 4 klatkach na sekundę w przypadku 3,7 kl./s. Ta przewaga trwała jednak tylko przez 13 klatek, po czym zwolniła do 1,9 kl./s. Canon był też nieco szybszy w strzelaniu w trybie Single Drive. Nikon ma jednak specjalną lampę wspomagającą autofokus, dzięki czemu szybciej można ustawić ostrość w słabym świetle, gdy lampa błyskowa nie jest podniesiona. Do tej pory wszystko to składa się na duży remis.

Pod wieloma innymi względami są one bardzo podobne do rodzeństwa podstawowego, Canon EOS 1100D i Nikon D3100. Wokół znajdują się stabilizowane soczewki 18-55 mm, podobnie jak optyczne wizjery o podobnych rozmiarach, pojedyncze pokrętła sterujące i inne elementy sterujące, które w większości przypadków polegają na ekranie LCD, aby przekazać ustawienia użytkownikowi.

D5100 jest krótszy niż jego poprzednik, D5000, częściowo dlatego, że ekran jest zawiasowy z boku, a nie z dołu. To ma większy sens, ponieważ można go odwrócić na bok w celu wykonywania autoportretów lub gdy aparat jest ustawiony równo z ścianą. Oznacza to również, że pasek przycisków, który pojawił się po lewej stronie ekranu D5000, został rozrzucony na inne części aparatu.